W jakich okolicznościach poznaliśmy muzykę Freddie'go

[CORAX]

[cinas91]

Dobra, tylko, że trochę siły włożyłem w napisanie tego, a gdy zobaczyłem Twój mega przyjemny komentarz to odechciało mi się i pisania i wszystkiego. Rozumiem, że porządek musi być, ale mogłeś chociaż dowalić mi w trochę milszy sposób. A tak w ogóle, ciekawy jestem czy przeczytałeś mojego posta i napisałeś komentarz, czy tylko zobaczyłeś jak on wygląda i bez czytania postanowiłeś sprowadzić mnie na ziemię.

[RockFan90]

Panowie spokojnie,bez nerwów

[CORAX]

[RockFan90]

spamer chce tylko pogodzić zwaśnione strony jakby szanowny CORAX chciał zauważyć

Koniec offtopa,już się więcej w nic nie wtrącam,bo jak widać nie można

[mike]

Można, ale trzeba mieć ponad 3000 postów.

Tak, pamiętam te czasy, kiedy to Fenderek ze swymi mizernymi 1500 postami przodował w ich ilości i nikt nie mógł nic powiedzieć... / postmodernista

A ja znowu zauważyłem tę przykrą rzecz - jak tego typu tematy były na topie, to ja tu zaczynałem dopiero i bałem się pisać. I potem uznałem, że już nie ma sensu. A teraz jest tak, że w miarę wszyscy wiedzą o moich Queen-preferencjach i Q-hstoriach, ale nie ma tego w odpowiednich tematach xD. No to piszę:

Queen poznałem w późnej podstawówce/wczesnym gimnazjum, zatem lata 200-01. Przeglądałem płyty rodziców i jak tou dziecka bywa, wzrok mój przykuł brudnawo-złoty boksik - Greatest Hits I & II. Przesłuchałem część I. Na dzień dobry mocne uderzenie, czyli Bohemian Rhapsody. Potem było tylko lepiej. GHII w mniemaniu młodego umysłu równie wspaniałe. No to się tym katowałem w kółko i nie miałem dość. Książeczkę również przewertowałem w milion stron, angielski już umiałem, to coś się z tego wyniosło.

Upłynęło trochę czasu i w płytach rodziców dokopałem się do Made In Heaven. Wiedziałem już jak to z Freddiem było, znałem okoliczności powstania albumu i...znowu się zakochałem. (bo tylko muzyka toleruje bigamię i kocha z wzajemnością ).

W gimnazjum (bo wtedy już do tego typu szkoły uczęszczałem), ludki wiedzieli, że mam lekkiego hopla na punkcie Queen, więc kumpel chciał byc fajny i przyniósł GH III. Przesłuchałem. Elton mi się spodobał (i mówcie co chcecie, nadal mam sentyment do tego wykonania), Michael mi się spodobał, "nowe utwory" również (inna sprawa, że wtedy chłonąłem wszystko), troszkę przykro było, że 3/4 MIH zajmowało cenne miejsce na płycie.

Kilka miesięcy później dowiedziałem się, że szkolny awanturnik numer 1. jest w posiadaniu płyty Queen. Nieśmiało zapytałem, czy pożyczy, okazało się, że zawadiaką to on jest, ale do kolegów z klasy to nic nie ma. No i dorwałem "Golden Hits", czy cuś, będące zbitką Queen i Queen II. Tym razem się nie zakochałem, ale srogo zdziwiłem, że to ten sam zespół. Jak tylko wymieniłem modem, rozpocząłem poszukiwania....

Najpierw trafiłem na to Forum (ah te stare tematy i dyskusje po jednym zdaniu na post ), gdzie przywitałem się, ale generalnie mało działałem, potem na huby i inne witryny, co by tylko zassać płyty Queen (pamiętam jak ściągałem jeden plik ważący z 50 mb, zawierający cały album i potem ciachałem to na części w Audacity...na szczęście już trochę dojrzałem). I z każdym albumem, co raz bardziej zakochiwałem się w tym zespole. Bardzo lubię go po dziś dzień...

A jak jest teraz to sami wiecie, chociaż pewnie niestety nie z konkretnych tematów, a fragmentów różnych postów tu rozsianych...
_________________
QPoland - skoro jestem już oficjalnym współpracownikiem, to warto zachwalać

http://podniosle.blogspot.com/ - mój superowy bloga$$ek! (aktualizacje w każdy cojakiśczas)

Still Burnin' (i wiele innych: http://www.youtube.com/user/MikeBoatCityPl/videos)

C-lebrity - kontrowersyjny klip zbanowany na YT!

[queenomaniaczka]

[pablov1982]

Queen to w ogóle nienawidziłem z początku a Freddie to myślałem że jest murzynem a po obejrzeniu teledysku "Radio GA GA" myślałem że Q to boys band jak New Kids HEHEHEHEHE
W 1991 to wszędzie leciało Q, w podstawówce każdy to lubił, a ja i tak swoje. Dopiero w 1992 po obejrzeniu "Tribute to FM" zaczęło mnie to wciągać a po obejrzeniu u znajomych "Live In Rio" absolutnie mnie to zafascynowało. Miałem o tyle łatwiej że miałem w rodzinie fankę Q i dzięki niej wkręciłem się w ten band a potem to już odbiło mi na ich punkcie MAXYMALNIE.
Chciałem mieć tyle albumów Q co koledzy z podstawówki a okazało się, że skompletowałem nie dość że wszystko to i jeszcze mnóstwo video koncertów i clipów, plakatów, artykułów i w ogóle.
Pokój to miałem wytapetowany plakatami Queen a rodziców skręcało jak widzieli plakaty jak to oni określili - "tego pederasty" hahahahahha
Czułem się bardzo YOŁ gdy zdobyłem koszulkę Q hehehehehhe a w 1993 nie było to jeszcze łatwe mieć taki ciuszek hehehehehe, dokładnie pamiętam czarna z białym logo i napisem z okładki "GREATEST HITS II".
Po pewnym czasie nawet z kumplami z podstawówki nawet zespół założyliśmy nazwaliśmy go KING i tłukliśmy "We Will Rock You" no bo najprostsze. Zespół przetrwał 2 próby HAHAHAHAHAHA.
Niezłe wtedy jaja odchodziły
Z resztą w tamtym czasie byłem prawie chodzącą encyklopedią Queen
Gdzieś tak po dwóch latach przerzuciłem się na mocniejsze granie, co kilka lat jednak wracając do Q aż dziś znów wracam

[queenomaniaczka]

[Gusiek]

Ja swoją przygodę z Q zaczęłam kilka lat temu od przeczytania... książki. I nie były to żadne biografie, czy tym podobne rzeczy. Była to zwykła, lekka powieść opowiadająca o operowej śpiewaczce widzanej oczami jej siostrzenicy. Owa diwa w jednym z rozdziałów prezentuje swoim gościom całą płytę, pt. Barcelona i rozpływała się nad talentem samego Freddiego. Zaintrygowało mnie to i zaczęłam wypytywać rodziców. Oni coś mi tam na jego temat powiedzieli, ale nie rozbudziło to mojego zainteresowania.
Do książki wróciłam w zeszłe wakacje, ściągnęłam Barcelonę (jako singiel), potem w ścieżkach, które ściągałam rodzicom znalazłam Bohemian Rhapsody i jakoś poleciało ^^

[Nouvion]

A to ciekawy sposób poznania Queen.

[Aimido]

Od dzieciństwa właściwie lubilem Queen ale sympatia do nich przeszła od U2. Otóż byłem na koncercie U2 (lecz 3D) polubiłem U2 których nadal lubię.
Pewnego pięknego dnia grzebałem w płytach taty i przyniosłem do pokoju wszystkie płyty QUEEN( kupione w roku wydania) To naprawdę wielka gratka dla mnie ponieważ są w idealnym stanie(pudełka tylko trochę porysowane ale to wiadomo po tylu latach) Cały czas odkrywałem coraz to nowe utwory. I odkrywam. Teraz bez QUEEN nie wyobrażam sobie życia.

Może powiem tak, QUEEN jest dla mnie: Love of my life


Na pogrzebie chciałbym aby było puszczone -Who Wants To Live Forever<buja w obłokach>
_________________

[kaszmira]

Jeśli chodzi o dokonania solowe to pierwszym utworem jaki przypomina mi się z dzieciństwa to I was Born To Love You i Mr.bad Guy..jakoś tak szczególnie one utkwiły mi w pamięci;) Ale ogólnie mama puszczała całą kasetę Mr.Bad Guy
_________________
'And whatever will be will be..'

------------------------
http://sklep.slaskiecentrumperkusyjne.pl/

[Anela]

fajny temat! każda historia jest wyjątkowa i ciekawa
muzykę Freddiego i Queen znam od kiedy pamiętam. Co prawda, w domu nie mam żadnego zapalonego jej miłośnika, ale rodzice bardzo szanują Freddiego (co mnie dziwi w przypadku taty, bo do osób o innej orientacji seksualnej ma nastawienie niezbyt przyjazne).
Mama dbała o poziom wiedzy mój i mojego rodzeństwa, sprowadzało się to również do tego, że chciała, abyśmy znali najważniejsze dla światowej kultury postaci. Uświadamiała nas,a przy odpowiednich materiałach puszczanych w telewizji i radiu, weryfikowała później naszą wiedzę- najczęściej przy podróżach samochodem, kiedy wszyscy słuchaliśmy radia i mama specjalnie pytała nas o wykonawców Dowiedziałam się, kim był Elton John, Tina Turner, Whitney Houston, wielu innych..
I oczywiście Freddie Mercury. Pamiętam, że gdy byłam mała, mama opowiedziała mi o nim przy okazji jakiegoś materiału w telewizji albo zdjęcia gdzieś w gazecie, bo mocno w pamięci zapadł mi obraz pana z wąsem Mama powiedziała mi, że zmarł na AIDS w 1991 roku - i to chyba najbardziej zapamiętałam. Nie wiedziałam za bardzo, co to AIDS, ale mocne wrażenie wywarł na mnie fakt, że Freddie zmarł w tym roku, w którym ja się urodziłam (miałam ledwie ponad miesiąc, gdy umarł). Żałowałam tego bardzo, jakoś tak szkoda mi było, że patrzę na człowieka, którego już nie ma i to zostało - gdy gdzieś później go widziałam lub słyszałam, pierwsze co się pojawiało to..hm.. chyba smutek, bo myślałam o tym, że on już nie żyje. Pojawiła się też na pewno taka myśl, że szkoda, że nie było mi dane znać go, póki jeszcze żył, ale to przecież było niemożliwe.
Dowiedziałam się też, że był w zespole Queen - musiałam być na etapie poznawania liter, bo litera 'Q' była dla mnie dużym zdziwieniem chyba nawet ćwiczyłam potem jej pisanie
rozpoznawałam, które piosenki puszczane w radiu są ich. Iprzez wiele wiele lat to było tyle.. Średnio przepadałam za Radio GaGa, tak samo za I Want To Break Free, w pewnym momencie szczerze tej piosenki nienawidziłam. Nie znałam kompletnie kontekstu piosenek z Made In Heaven, nawet nie miałam pojęcia, że zostały wydane tak długi czas po śmierci Freddiego. Lubiłam The Show Must Go On, moja mama chyba też, podobało mi się zasłyszane czasami gdzieś Who Wants To Live Forever. Im byłam starsza, tym w mediach przekazywano coraz mniej wartościowej muzyki, teraz pomija się wiele klasycznych utworów.. tak więc wyrosłam na muzyczną ignorantkę, miałam styczność głownie z tym, co słyszałam w telewizji i radiu. Jakoś niespecjalnie czułam pociąg do starszej muzyki, kompletnie tego nie rozumiałam. Owszem było kilka utworów z dawnych lat, które ceniłam, ale to były takie wyjątki. Jeśli chodzi o Queen - to był dla mnie Freddie i reszta.. Śledziłam wiadomości muzyczne, dlatego wiedziałam o trasie z Paulem Rodgersem, chociaż tyle..
jak to się wszystko może zmienić przełom nastąpił we wrześniu zeszłego roku. Z okazji urodzin Freddiego na Googlach pojawiło się świetne Doodle. Baardzo mi się spodobało, po 5 września szukałam go już na YouTubie, żeby móc oglądać do woli. Co prawda znałam (niewiele) wcześniej Don't Stop Me Now, ale tym razem nie dawało mi spokoju.. Okazało się, że na YouTubie z okazji urodzin Freda jest parę innych filmików - obejrzałam "The Official 65th Birthday Video". No i mnie zatkało. "Co to za chuderlak w śmiesznych ubrankach? Jak to bez wąsów..?!" No i wreszcie: "co to za piosenka?! Dobra jest, ale z radia jej nie znam.. Made In Heaven..? niee, na pewno nie znam.." I się zaczęło.. zaczęłam słuchać bardzo często wyżej wymienionych, przypomniałam sobie o TSMGO i WWTLF, przypomniało mi się też Love Kills, które w remiksie hulało parę lat temu w radiu. Od razu włączyłam kierunek Wikipedia ("On był Z ZANZIBARU?!"), szukałam więcej i więcej informacji. I nowych utworów. Czego by tu słuchać? Poza wymienionymi najważniejszymi w Wikipedii, słuchałam tych podawanych na tym w forum we wszelkich rankingach pt "Moje Top ileśtam" Pamiętam, jak usłyszałam pierwszy raz świadomie Bohemian Rhapsody (może gdzieś kiedyś słyszałam kawałki, kojarzyłam motyw na pianinie, no ale co to jest? nic.). Jak usłyszałam część operową, nie wierzyłam w to, co słyszę. Kompletnie nie wiedziałam co myśleć.. Osłupiałam po prostu, przechodziło to moje pojęcie. Niedługo po tym pokochałam Love Of My Life, You Take My Breath Away, Somebody To Love (choć z tym musiałam się oswoić) i wiele innych. Zaczytywałam się w informacjach, anegdotach, ciekawostkach, historiach.. W październiku po urodzinach postanowiłam kupić nareszcie jakąś płytę - z miłości do White Queen i dzięki recenzji w Przewodniku wybór padł na Queen II. Po długim i głębokim namyśle wybrałam tez A Night At The Opera, postanawiając drugą opcję, czyli A Day At The Races, zafundować sobie przy najbliższej okazji. Z płytami w torbie wracałam do domu jak na skrzydłach I znowu jakbym dostała obuchem w łeb. Takiej muzyki się nie spodziewałam.. The March Of The Black Queen spowodowało jeszcze większe ogłupienie niż Bohemian Rhapsody, choć czytałam, że to zakręcony utwór. Dostałabym zawału gdybym była całkiem nieświadoma
I tak to trwa do dzisaj. Kompletuję powoli płyty, każdy nowy nabytek to kolejny wybuch euforii Nie ma dnia bez słuchania Queen. Tak, wiem, bo teraz jestem na etapie.. jakby zakochania Rok temu w życiu bym nie pomyślała, że tak się wszystko potoczy.
Ale mi wypracowanie wyszło..

[Jaszek]

W pełni świadomie to rok 1995r. po dokumencie Fenomen Queen potem piosenki z Made In Heaven były na 30 ton liście przebojów i tak to się zaczęło..
Anela piękna historia
_________________
I'm slightly mad
Oh dear

[kasiaaa]

U mnie było tak, jak już gdzieś pisałam, że kontakt z muzyką Queen miałam w sumie od dzieciństwa, za sprawą ojca - ale to były raczej takie Greatest Hitsy i bardzo je lubiłam, a tak mniej więcej do osiemnastki słuchałam zwykle takich popularnych piosenek, zasłyszanych w tv lub radiu i nie miałam ulubionych zespołów.
Potem zafascynował mnie Michael Jackson, no i przez dłuższy czas go słuchałam. Aż kiedyś nagle, przeglądając strony w necie trafiłam na Bohemian Rhapsody na Youtube - odtąd wpadłam na dobre. Zaczęło się wgłębianie w twórczość, przesłuchiwanie płyt, itd. i tak już od roku mam swój ulubiony zespół.