Pierwsza dekada XXI wieku - oceny, wnioski itepe itede.

[Ziutek98]

Nar, nie gotuj się, bo tylko się przegrzejesz, a Twoim idolom od tego jajca nie odrosną
Poza tym żądam sprostosowania, w życiu na tym forum nie śmiałem się z Marillionu, uważam go za ścisłą czołówkę progresywnego grania. A że nieco mnie pewne zjawiska śmieszą to już inna sprawa i nie dotyczy wyłącznie Marillionu, ba - Marillionu w najmniejszym stopniu
_________________
PRÖWLER - kapela rockowa, ja na basie. Info o koncertach na kanale pod linkiem

[NAR]

[Kubolski]

Ja Muse jakoś nigdy specjalnie nie słuchałem, nie wgłębiłem się w ich dyskografię... ALE, niemniej jednak, muszę przyznać, że obiektywnie w miarę patrząc, Muse to jeden z najlepszych obecnie zespołów rockowych. Najlepszych, najważniejszych - w tę stronę.

Dlaczego? Nikt tak nie gra jak oni. To oczywiście może i uproszczenie, ale coś w tym jest. Wsłuchajcie się w ten wokal, układanie melodii, w te harmonie (według mnie słychać u nich wpływy muzyki klasycznej), przesterowany, syntezatorowy bas (znak rozpoznawczy tego zespołu)... Podsumowując, kapela ma natychmiast rozpoznawalne brzmienie - do tego stopnia, że do dzisiaj nie wybili się inni imitatorzy jej stylu. Podobnie jak z Radiohead, których nikt nie odważy się podrabiać z obawy przed zaszufladkowaniem i zarzutami o nadmierną inspirację

Kawałek z linku znakomity - bogaty brzmieniowo, co zresztą w przypadku Muse jest regułą. Nieważne, że ich nie słucham - znakomity zespół.

[NAR]

tacy ludzie przywracają wiarę w to forum

Ale co do tego basu to 100% racji. Chyba ich główny (obok histerycznego wokalu) znak rozpoznawczy. Na najnowszej było chyba tego jakby mniej, ale takie rzeczy jak Hysteria, Time is running out czy właśnie SS to klasa sama w sobie
_________________
oł je oł je oł je.

Powyższy post NIE jest oficjalną opinią Polskiego Fanklubu Queen, w tym jego Zarządu i innych organów nadzoru. Za obrazę uczuć religijnych i wszelkich innych proszę karać banem (na fejsie i innych portalach) jedynie owego użytkownika.


LOST: THE END - smutno mi
<smutno mu>

[Fenderek]

Zgadza się, Muse i Radiohead mają swoją markę, swój charakterystyczny styl, w którym da się znaleźć wiele zaporzyczeń (ot, Muse nazywane było wielokrotnie Queen 21 wieku co jest wielkim uproszczeniem ale coś tam na rzeczy jest) ale ułożonych w nową, oryginalną calość. Można lubieć, można nie lubieć- ale wielkimi zespołami są.

A Syndrom Sztokholmski to jeden z chyba dwóch moich ulubionych kawałków Muse... Zajebisty riff, kopie ten kawałek dupsko maksymalnie, rewelacyjnie zaśpiewany, świetnie zaaranżowany.
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Kubolski]

Ja mam tylko ich pierwszą płytę, "Showbiz". Muszę do niej wrócić, fajnie będzie znowu posłuchać Muse z czasów ich debiutu.


A co do zespołów ważnych w minionej dekadzie i teraz - są też zespoły uznane, które jednak są nachalnie kopiowane i wywołały swego rodzaju boom gatunkowy. Taki np. Franz Ferdinand, jedni z inicjatorów tanecznego rocka (jeśli przed nimi był ktoś grający podobną muzykę, to proszę mi przypomnieć) - dzisiaj podrabiany na potęgę. Podobnie z zespołami czerpiącymi z post-punku czy new wave, jak Interpol (porównania do Joy Division są w ich przypadku na porządku dziennym) czy Killersi (którzy czerpią równo z The Cure i U2, jak na moje ucho). Nie mówię, że to złe zjawisko, bo inspiracja sama w sobie nie jest niczym złym. Po prostu widać na przykładzie ostatniej dekady, jak "wybuchł" na rynku brytyjski indie rock.

A może po prostu Franz Ferdinand łatwiej jest podrobić niż Radiohead?

[Dundersztyc19]

Do tego dziesięciolecia mam dwojaki stosunek.
Jest to jedyne dziesięciolecie w życiu, w którym mogłem śledzić rynek muzyczny. Dla mnie osobiście w życiu to było jak na razie najlepsze dziesięciolecie, ponieważ najwięcej się w nim u mnie wydarzyło. W tym i najwięcej muzyki w nim poznałem, zwłaszcza w jego drugiej połowie.
A stan muzyki. O ile pierwsza połowa była całkiem fajna, to potem zaczęło się chrzanić. Mam na myśli muzykę medialną, w drugiej połowie jak dla mnie było duże pogorszenie. Pamiętam, że na chociażby Viva Polska w rejonach chociażby 2002 roku spokojnie mogłem trafić na teledysk Kazika, albo jakiegoś innego wykonawcy w rejonach takiego dobrego rocka. Dziś, lepiej nie mówić
Generalnie to dziesięciolecie też przypieczętowało koniec nośnika kasetowego, a dla mnie to miało szalenie duże znaczenie.
Z wykonawców, to raczej głównie mnie interesują tutaj dokonania Kazika, zwłaszcza to miało duże nasilenie w pierwszej połowie.
Są jeszcze albumy System of a Down, Enya, Red Hot Chili Peppers, R.E.M. i paru innych.
Dla mnie w porównaniu do lat dziewięćdziesiątych jest i tak kiepsko.
Trochę mnie to też wkurza, że muzyka stała się aż za bardzo łatwo dostępna, bo co to za frajda se odpalić na YouTube jakąś piosenkę
Generalnie to jedna z najgorszych epok muzycznych, ale dobrych wykonawców nie brakuje i mogę się zgodzić, że są tu jakieś odrodzenia przynoszące nadzieję.
_________________
- Odnoszę wrażenie, że niektórzy powinni dostać dożywotni zakaz słuchania Kazika Staszewskiego.

[Nathalie]