Forumowy Klub Dyskusyjny- Under Pressure

[Fenderek]

Zasady proste. Dyskusja.
W tytule tematu pojawia się utwór. O nim przez najbliższe dni bedziemy rozmawiać. Utwór wybierany losowo. Na razie tylko QUEEN- żadnych solowych. I tak jest ich od groma
Na początek przygotujemy garść informacji, które potem w trakcie dyskjusji możemy prostować, uzupełniać itd. I które mogą stać się wypadkową do omówienia różnych aspektów danego utworu.

Tak jak w TOP10 zrobimy na razie w sobotę (jeden dzień więcej na dyskusję) single, w środę albumowe, potem się jakoś wymiesza. Zobaczymy, czy ten temat będzie żył i wtedy zastanowimy się, czy nie otworzyć rónolegle następnego, z inną dekadą... Tak czy siak- zobaczymy w praniu.

Możecie analizować te utwory i poszczególne wersje / wykonania; może znacie na jego temat jakąś ciekawostkę? A może jest jakieś pytanie odnośnie tego utworu, które Was nurtuje? Na to wszystko jest/bedzie tutaj miejsce.

Chyba dość proste. Lecimy.
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Fenderek]

ALFABETYCZNA LISTA UTWORÓW O JAKICH DYSKUTOWALIŚMY

ALL DEAD ALL DEAD
ALL GOD'S PEOPLE
ANOTHER ONE BITES THE DUST
BODY LANGUAGE
BOHEMIAN RHAPSODY
BREAKTHRU
BRING BACK THAT LEROY BROWN
COMING SOON
COOL CAT
CRAZY LITTLE THING CALLED LOVE
DEAD ON TIME
DON'T STOP ME NOW
FIGHT FROM THE INSIDE
FLICK OF THE WRIST
FRIENDS WILL BE FRIENDS
FUN IT
HEADLONG
I CAN'T LIVE WITH YOU
I'M GOING SLIGHTLY MAD
INNUENDO
IT'S A HARD LIFE
I WANT TO BREAK FREE
I WAS BORN TO LOVE YOU
JESUS
KEEP YOURSELF ALIVE
KILLER QUEEN
LIFE IS REAL
LONG AWAY
LOST OPPORTUNITY
MAN ON THE PROWL
MOTHER LOVE
MUSTAPHA
MY LIFE HAS BEEN SAVED
MY MELANCHOLY BLUES
OGRE BATTLE
PARTY
PLAY THE GAME
SAVE ME
SOME DAY, ONE DAY
STONE COLD CRAZY
SWEET LADY
TENEMENT FUNSTER
THE LOSER IN THE END
THE MARCH OF THE BLACK QUEEN
THE MIRACLE
THE NIGHT COMES DOWN
TIE YOUR MOTHER DOWN
UNDER PRESSURE
WE ARE THE CHAMPIONS
WE WILL ROCK YOU
WHITE MAN
WHITE QUEEN (AS IT BEGAN)
WHO WANTS TO LIVE FOREVER
YOU AND I
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Fenderek]

CRAZY LITTLE THING CALLED LOVE
Autor- Fred. Rzekomo napisany w Monchium... w wannie Fred miał szkic utworu, poleciał rano do studia i z Mackiem nagrał dość sporo materiału. Fred zagrał w utworze na gitarze akustycznej i bardzo chciał nagrać utworu jak najwiecej zanim Brian przyjdzie i dogra swoje Mack podobno miał coś poprzestawiać z akordami- tak przynajmniej twierdzi... Ciekawe ile w tym prawdy. Jak ktoś ma cytaty z wywiadami to potwierdzającymi (bądź zaprzeczającymi )- bardzo mile widziane.
Brian bardzo pokłócił się z Mackiem bo swoim zwyczajem chciał zagrać solo na swoim Red Special, odpowiednio ustawionym żeby brzmiał jak Telecaster (to było pomysłem od początku)- Mack argumentował że jeśli Brian chce brzmieć jak Telecaster- to niech gra na... Telecasterze. No i mamy solo na czymś innym niż Red Special! Przez długie lata nie był Brian z tego powodu szczęśliwy
Utwór w stylu rockabilly. Podobno usłyszany przez Lennona zainspirował go by po kilku latach bezczynności nagrać nowy materiał- i według Rogera na nagranej przez ex-Beatlesa płycie (Double Fantasy) tą isnpirację podobno słychać.

Wydany na singlu grubo przed ukazaniem się albumu THE GAME okazał się wielkim sukcesem. W wielu krajach dotarł do pierwszego miejsca (Australia, Kanada, Holandia i- co najważniejsze- Stany, to był ich pierwszy numer 1 na tamtym rynku), w Anglii "tylko" do drugiej pozycji.
Teledysko pokazywał nowy "image" zespołu, zwłaszcza Freddiego... Na swój sposób w tamtym czasie- chyba nawet trochę szokował...!

Utwór bardzo dobrze prezentował się na żywo- nie tylko publiczność go bardzo dobrze zawsze odbierała- także zespół wydawał się uwielbiać go wykonywać. Zresztą, od momentu kiedy wszedł do repertuaru- 1979 i CRAZY TOUR- nigdy właściwie z niego nie wypadł i nawet na dwóch trasach Q+PR był prezentowany. Tak jak w studio- na żywo Freddie również sięgał po gitarę akustyczną, niemal za każdymn razem jednak podkreślając i żartując, że nie umie na niej grać. Niektóre z tych tekstów były naprawdę zabawne. Na żywo utwór rozrastał się poza studyjne ramy i nabierał życia- po obowiązkowym solo na Telecasterze (do tego momentu dość pobne brzmienie do płytowego całości), zespół przenosił piosenkę w inne rejony, typowego, koncertowego Queen. Brian z Red Special, żywioł, energia, itd. Osobiście- dla mnie zawsze mocny punkt ich koncertów. Jedną z najlepszych wersji tego utworu jaką słyszałem było wykonanie z 1982 roku w Osace. I niech nie będą zawiedzeni ci, którzy cieszą się, ze zespół wydał ten utwór na RARE LIVE. Mimo iż na okładce pisze OSAKA82- tak naprawdę jest to miks dwóch nagrań z Tokyo- 3.11.1982 i 11.5.1985... DoRo, jak zwykle...
Ale niech będzie, to wykonanie z Tokyo z 1982 też było GENIALNE
Podczas TRIBUTE koncertu zespół wykonał ten utwór z Robertem Plantem- wg mnie jest to reweacyjna wersja, ale zdaję sobie sprawę, ze wzbudza to wykonanie dość skrajne oceny.
No i podczas tras Q+PR Paul rodgers chwytał za gitarę akustyczną i zespół bardzo chętnie rzecz wykonywał. Choć osobiście muszę przyznać, ze nigdy na tych trasach ten utwór nie był dla mnie jednym z głównych punktów programu.

Demo jako takie nie istnieje- ALE- utwór był prawie skończony zanim Brian przyszedł do studia i jak Brian powiedział w magazynie GUITAR & BASS-

[BeBe]

Ewidentnie i zawsze Crazy Little Thing Called Love będzie przypominał mi dokonania Elvisa Presleya. Typowy rock 'n rollowy rytm oraz akordy, a także nisko, basowo zaśpiewana piosenka wręcz imituje styl króla, ale czuć w tym też nutkę Queen.

Zadziwił mnie wyjątkowo fakt o tym z Lennonem. Gdzie Roger na Double Fantasy słyszy CLTCL to ja za cholerę nie wiem, chociaż przyznać muszę, że Beautiful Boy może faktycznie trochę tam zahacza o CLTCL.
Już bardziej z CLTCL kojarzyć mi się może cover Stand By Me, ale Lennon nagrał go blisko 4 lata przed wydaniem Crazy Little Thing.

Ja tylko dorzucę od siebie, bo chyba Fenderek nie pisał, że ludźmi klaskającymi w teledysku są techniczni, którzy musieli leżeć pod sceną
_________________
Sometimes the only sane answer to an insane world is insanity.

[Arquest]

[Fenderek]

[daga]

Mało zostało do omówienia, ale.......
Freddie na koncertach grał ale najpierw na akustyku (1979-82), a potem przeniósł się na elektryka telecastera co widać choćby na Live Aid.
Tak samo Paula w 2005/06 grał z Brianem na tych śmiesznych gitarach Yamaha Silent, by teraz Jamie grał na gitarze.

Wokal w piosence jest bardzo pod Elvisa robiony (maniera).

Roger znalazł wypowiedź Lennona w ulubionym jego magazynie czyli Rolling Stone.

W USA zespół nie planował wydawać singla, ale stacje radiowe były szybsze i nagle było zapotrzebowanie na ten kawałek i tak wyszedł numer jeden.

Piosenka miała debiut na słynnym baletowym występie Freddiego 7.10.1979 gdzie biedak chciał aby publika śpiewała z nim piosenkę jeszcze nie wydaną. Na widowni wspierał go Roger.

Piosenka chyba jedna z ulubionych przez widownie na koncertach, a obecnie zaśpiewka "Ready Freddie" miała jakąś magię.

Jeszcze coś wymyśle
_________________
http://www.wierszetakzwane.prv.pl/
http://www.deaky.prv.pl/
http://www.queen1991.blog.pl
http://www.queen.blox.pl

[mike]

Sprzęt:

Fender P-Bass
Fender Telecaster Electric Guitar
Ludwig Drums
Martin Acoustic Guitar

Akordy: D Mixolydian, D Minor, A Minor
Metrum: 4/4
Forma: Two-Bridge

Utwór podobno nagrany w pół godziny. I ja nie wiem co w nim takiego było, ze zespół specjalnie wybrał się w Crazy Tour (może chodzi po prostu o wydanie singla na długo przed The Game).

Ponadto klip do Crazy Little Thing jest pierwszym klipem zespołu, w którym wystąpili profesjonalni tancerze.

Osobiście bardzo lubię wersje live, jakiegoś szczególnego faworyta co prawda nie mam, ale dodanie fortepianu, jeszcze więcej gitary, to było coś! O wiele więcej energii. I takie spostrzeżenie - za każdym razem jak Freddie pogrywał na tej swojej "shitty guitar", to trochę w głębi brian również dzierżył gitarę akustyczną. Więc, czy to nie było tak, ze Freddie zaplumkał intro, po czym zostawał wyciszany i resztę ciągnął Brian?
_________________
QPoland - skoro jestem już oficjalnym współpracownikiem, to warto zachwalać

http://podniosle.blogspot.com/ - mój superowy bloga$$ek! (aktualizacje w każdy cojakiśczas)

Still Burnin' (i wiele innych: http://www.youtube.com/user/MikeBoatCityPl/videos)

C-lebrity - kontrowersyjny klip zbanowany na YT!

[Bizon]

nie raz spotykalem sie z opiniami roznych ludzi (w tym czlonkow mojej rodziny), ktorzy byli absolutnie przekonani, ze to cover elvisa. kawalek tak bardzo w stylu krola, ze az przekrolowiony zwlaszcza w niektorych wykonaniach (jak na live aid) kiedy freddie sposobem spiewania nawet stara sie nasladowac presleya. wiadomo, ze kawalek napisany w sumie niezbyt dlugo po smierci presleya jako tribute dla niego.

zgodze sie, ze wersje koncertowe byly znakomite i pokazywaly caly geniusz koncertowego oblicza tego zespolu. o wiele bardziej rozbudowane solowki, czego efektem są wersje dwukrotnie dluzsze, niz studyjna. bardzo dobrym pomyslem bylo wedlug mnie wprowadzenie wyrazniejszego fortepianu w rozbudowanej czesci na koncertach, swietny pomysl z solowką fortepianową i pozniej graną w tym samym momencie kolejną solowka na gitarze. jak dla mnie takie wlasnie wykonania byly jednym z najjasniejszych momentow podczas magic tour.

osobiscie uwielbiam wersje z FM tribute. moze zaspiewana nieco inaczej, ale za to wejscie briana do tej solowki jest chyba najlepsze, jakie popelnil

wersja studyjna duzo oszczedniejsza, wedlug mnie brakuje jej nieco polotu, chociaz ma jeden niezaprzeczalny atut - znakomicie wrecz zrobione chorki. mialem okazje posluchac wersji bez glownego wokalu wiele razy, kiedy nagrywalem swoje wokale do niej i chorki w CLTCL to prawdziwe mistrzostwo. dodatkowo, naprawde swietna linia basu w wersji studyjnej. moze nie trudna, ale niesamowicie bujająca i taka tradycyjna bym powiedzial. warto tu dodac, ze wlasciwie wszystkie partie instrumentow skomponowal podobno freddie, cala reszta jedynie zagrala to, co on wymyslil. a brian o malo nie przegapil calej sesji, bo jak dotarl do studia, to wlasciwie bylo juz pozamiatane i w ostatniej chwili dorzucil swoją gitarę i chorki.

z ciekawostek - to jeden z trzech utworow queen, gdzie pojawia się imie przynajmniej jednego z muzykow (ready freddie)

warto zwrocic uwagę na koncertach na briana, ktory czasem zmienial gitarę az dwa razy w trakcie tego utworu. niczym axl rose zmieniajacy ciuchy 3 razy w trakcie civil war hehehe

i co prawda wersji studyjnej brakuje nieco dynamiki w porownaniu z koncertową, to trzeba przyznac, ze mack wykonal dobrą robotę tu - znaczy nic nie udalo mu sie spieprzyc wszystko brzmi jak powinno, czego nie moge powiedziec o wiekszosci pozostalych kawalkow z tej i kilku kolejnych plyt.
_________________

if you don't like oral sex, keep your mouth shut...
http://issuu.com/rockaxxess/docs/rock_axxess_15-16 - nowy numer ROCK AXXESS

you never had it so good, the yoghurt pushers are here

[RockFan90]

Gdy po raz pierwszy usłyszałem ten utwór byłem nieco zszokowany- Queen cofające się do lat 50 i celujące w klimaty Elvisa? ( chociaż w niektórych utworach Królowej można doszukać się nawiązań do jeszcze wcześniekszych dekad ). Użycie przez Briana Telecastera było jak najbardziej trafionym pomysłem. No i to"Ready Freddie" znane chyba każdemu fanowi Queen. Głos Freda też jak najbardziej dopasowany. Majstersztyk

EDIT: Bizon pierwszy z tym Ready Freddie

[BeBe]

[daga]

Dalej

Piosenka chyba jedna z częściej coverowana przez innych obok WWRY i WATC. No i sporo było jej w filmach.
Na szybko znalezione w portalu coverów
* Crazy Little Thing Called Love by Orion (1980)
* Crazy Little Thing Called Love by Mud (1996)
* Casi loco por tu amor by Pablo Dagnino (1996)
* Crazy Little Thing Called Love by Dwight Yoakam (1999)
* Crazy Little Thing Called Love by The King (2000)
* Crazy Little Thing Called Love by Fast Forward (2002)
* Crazy Little Thing Called Love by Michael Bublé (2003)
* Crazy Little Thing Called Love by Josh Kelley (August 9, 2005)
* Crazy Little Thing Called Love by Diana Ross with Brian May (2006)
* Crazy Little Thing Called Love by Dean (July 18, 2007)

Jak widać Brian też coś w tym maczał. Ale tej wersji lepiej nie słuchać z Dianą :]

Na ostatniej trasie 2008 Roger wprowadza w intrze ludzi w błąd swoja zagrywką na perkusji. Jakaś odmiana po latach.
_________________
http://www.wierszetakzwane.prv.pl/
http://www.deaky.prv.pl/
http://www.queen1991.blog.pl
http://www.queen.blox.pl

[lemur]

Utwór został wykonany przez zespół, razem z Under Pressure podczas ich występu w programie telewizyjnym Saturday Night Live 25 IX 1982 roku.

Jest też jednym z tych, podczas wykonywania którego Spike Edney wychodził z cienia i ukazywał się oczom publiczności grając na fortepianie Freddiego.
_________________
Pierwszy Pisarz Forum 2006, 2007, 2009; Podpis Roku 2010

Mój blogasek: http://obserwujacylemur.wordpress.com/

[mike]

[Fenderek]

[Majkel]

Cała siła tego utworu tkwi chyba w jego bezpretensjonalności. Zespół oskarżany niegdyś zewsząd o barokowy przepych i zbytnią dbałość o najmniejsze nawet detale, kilka lat później decyduje się na wydanie czegoś TAKIEGO (absolutnie nie w pejoratywnym kontekście ). Utwór, rzecz jasna, nawiązujący do rocakbilly i Elvisa Presleya (nic zatem dziwnego, że podbił większość zachodniego rynku, w tym przede wszystkim USA), ale dla mnie NIE jest w żadnym razie jego wierną, odtwórczą kopią! To ważne, ze zespół oddał tam coś od siebie (patrz, np.: bardzo ciekawa linia basu Johna ).
Poza tym jest on dobrze wyprodukowany (jeszcze w latach '70 przecież ), bez żadnych uszojebnych syntezatorów a'la początek Play The Game, porywający do tańca, Freddie wyglądał wówczas bosko (jak rasowy rock n' rollowiec!)... Mogę się o nim wypowiadać tylko w samych superlatywach

Ahhh, no i bardzo ciekawe wersje koncertowe, zapomniałbym. Zawsze mocny punkt programu, klimatyczne pianinko tylko dodawało mu uroku. No i jego powstanie było pretekstem do wyruszenia w krótką, acz świetną CRAZY TOUR (z moim ulubionym Hammy '79 włącznie ).

[Fenderek]

[BeBe]

[mike]

Poza tym jest to jedna z tych piosenek, której tytuł fani z Queen.pl zapisują błędnie - Crazy Little Think Called Love.
_________________
QPoland - skoro jestem już oficjalnym współpracownikiem, to warto zachwalać

http://podniosle.blogspot.com/ - mój superowy bloga$$ek! (aktualizacje w każdy cojakiśczas)

Still Burnin' (i wiele innych: http://www.youtube.com/user/MikeBoatCityPl/videos)

C-lebrity - kontrowersyjny klip zbanowany na YT!

[Lentoo]

Crazy Little Thing Called Love była pierwszą piosenką usłyszana na żywo przez Petera Freestone'a- wieloletniego przyjaciela Freddiego. A było to dokładnie 7 pazdziernika 1977 roku w 'London Coliseum in St. Martin's lane' Zorganizowane przez Royal Ballet. Wg ksiązki Freestone'a właśnie wtedy miało miejse pierwsze wykonanie tej piosenki, a nie w 1979 jak ktoś wspominał

[KrzysiekP]

[Maleństwo]

Ciężko cokolwiek dopisać, ale parę ciekawostek jeszcze znalazłem

* Dennis De Vallance, oprócz CLTCL wyreżyserował jeszcze dwa klipy Queen - "Love of my life" (wersja na żywo) i "Fat bottomed girls". Poza tym zapisał się w historii kinematografii jako producent totalnej klapy finansowej pt. "Mighty Kong", będącej próbą stworzenia musicalowej animowanej wersji sławnego "King Konga". Film byłby niewart wzmianki gdyby nie fakt, że pod Konga głos podkładał Dudley Moore i że była to jego ostatnia 'rola' przed śmiercią.

* Co do Telecastera to faktycznie w studio May zagrał na starej gitarze Taylora, ale na teledysku Brian rzępoli już na nowym wiośle, które później wiernie mu służyło podczas koncertów.

* Klaszczące dłonie faktycznie należały do członków ekipy - wedle autorów Queenpedii ludzie ci zabrali ze sobą pod scenę butelkę whisky aby mieć sie czym zająć czekając na kolejne ujęcia. Podobno fakt, że klaszczą tak równo, należy uznać za swojego rodzaju cud

* Podobo CLTCL należał do ulubionych klipów Freddiego i że podczas pracy nad nim naprawdę dobrze się bawił. Coś może w tym być skoro niektóre ujęcia (jak chociażby słynne rozdarcie podkoszulka) zostają później odegrane na nowo w solowym klipie Freddiego "The Great Pretender".
_________________




www.kot-malenstwo.blogspot.com

Są dwie kategorie przebojów - na lato i na lata.

[KrzysiekP]

*DELETED*

[daga]

[Fenderek]

[Lentoo]

OK OK Pamięc nie sługa Nastepnym razem sprawdzę zanim napisze

Chociaż ciągle wydaje mi sie że Peter pisał o 1977

[Fenderek]

Tak- napisane tam jest 1977. To fakt. Dlatego mówię, ze to błąd- albo Petera albo drukarza. Bo... dwa tygodnie po październiu 1977 nie wystartowałą Crazy Tour- a faktycznie była to pierwsza trasa na jakiej Freestone z zespołem współpracował.
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Misiek M.]

Ja dodam też coś od siebie na temat głównie Briana...

Czuję, że był to jeden z tych momentów, kiedy bardzo się wkurzył- kiedy musiał dzierżyć Fendera Telecastera. Świadczy to naprawdę o szybkości realizacji tego utworu- Brian chyba nawet nie zdołał chwycić RS i przekonać chłopaków do tego, że to naprawdę uniwersalna gitara.

http://www.michmis.ovh.org/probki/CLTCL.mp3

To zostało nagrane na replice RS... możecie na tej podstawie stwierdzić, jak bardzo autentyczną i inną piosenkę chciał stworzyć Fred.

Druga sprawa- w utworze nie ma gitarowych harmonii, charakterystycznych dla Maya- choć nagrał je na tym Fenderze. Dowód można usłyszeć na ścieżce karaoke z "Greatest Karaoke Hits" w około 2:25 minucie (swoją drogą, jak na kilka nutek to naprawdę porywający fragment). Jak nietrudno się domyślić- Freddie znając Maya, oraz to, że gitarzysta wręcz musiał wpleść w piosenkę swoją wizytówkę wywalił to przy okazji z całości kompozycji, albo skrzętnie gdzieś ukrył...

[KrzysiekP]

[cinas91]

Lubię, ale bez rewelacji, utwór bardzo w stylu Elvisa, zrobiony z klasą, w przeciwieństwie do kmiota z The Works. Lekki, energiczny utwór, wykonanie z koncertów podoba mi się bardziej niż na płycie, jednak nie jestem w stanie powiedzieć która wersja koncertowa podoba mi się najbardziej, ponieważ nie jest to aż tak ważny dla mnie utwór, żeby analizować poszczególne wersje.