Komercyjny sukces- ważny dla fanów? A może przekleństwo...?

[Fenderek]

Nie wiem- mam tylko trochę wrażenie, że sam sobie zaprzeczasz. Generalnie dlatego, że ZGADZAM się z Twoją argumentacją- ale jest ona nieźle wybiórcza Tzn. jedne reguły dla jednych utworów ()tych, które lubisz?) a inne dal innych (te, które mniej lubisz). Ale to tylko moje wrażenie

Kiedy mówię o skali chodzi mi o to, z jakich nut zbudowana jest melodia, na jakich akordach jest ona oparta. Skala UŻYTA w WATC JEST prosta- to nie kwestia gustu... Nie wiem, mnie osobiście nic nie poruszało w warstwie konstrukcyjnej WATC- ani aranżacja ani wykonanie... To, co poraża- i poraziło cały świat- to prostota tej melodii, potrafiąca po JEDNYM przesłuchaniu porwać tłumy... świetny jest bootleg z kręcenia teledysku- zespół zaprosił fanów żeby nagrać teledysk a potem w nagrodę zagrał krótki (świetny!) koncert. Ktoś z publiczności to nagrał- w tym też to, kiedy z taśmy grano WATC (po raz pierwszy! fani tego NIE ZNALI!) a kamery nagrywały publikę. Po trzecim powtórzeniu cała sala śpiewała ten refren, wcześniej go nie znając. Utwór stał się klasykiem w ciągu 10 minut...! To jest geniusz! Ale w życiu nie zgodzę się, że ten utwór jest skomplikowany bądź ambitny... Jak sam mówiłeś o muzyce rockowej generalnie- jest skierowana dla mas, więc uproszczona. Myślę, że z katalogu Queen NIE MA bardziej dla mas przeznaczonego utworu, ten utwór był PISANY SPECJALNIE dla mas!!! Więc, idąc Twoim wcześniejszym argumentowaniem- jest SPECJALNIE uproszczony... Z czym się absolutnie zgadzam i... nie widzę w tym nic złego
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[hamburger]

[Fenderek]

OK- zawsze twierdziłem że WATC to wokalnie jedna z najtrudniejszych rzeczy- nie tylko Queen, w ogóle.
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Fenderek]

Pytanie:
w innym temacie (o poważaniu Queen) dośc częste widzę odniesienia do różnych ankiet, niezbyt często specjalistycznych, zazwyczaj jakieś głosowanie gdzieś, jakiejś przypadkowej gawiedzi... Cieszymy się z wysokich lokat Briana, Freda... Single naszego utworu pojawiają się w zestawieniach na najlepsze roku / dziesięciolecia / wieku / kosmosu... Dlaczego jest to dla fanów takie ważne...? Tak jestem ciekaw... Wspominam w tym temacie, bo to ma związek z komercyjnym sukcesem- zespół znany ma dużo większe szanse wejść na jakiekolwiek z takich zestawień... Czemu ma dla nas znaczenie to, że tak wiele ludzi ich słucha- czy gdybyśmy byli jedyni i Queen NIGDY miałoby się nie pojawić w takim zestawieniu- czy byłoby nam z tym gorzej...?
Pytanie drugie, niejako wiążące się z poprzednim akapitem:
wiele osób wspomniało, że gdyby nie muzyka lat 80-tych- nie poznaliby ich muzyki tych kilka/kilkadziesiąt lat temu... To oczywiście nie znaczy, że nie poznalibyście jej w ogóle... Czy gdybyście ponzali ich (zakładając, że nie było superkomercyjnego okresu) dopiero rok-dwa temu- czy byłoby w tym coś złego...?

Jeszcze jedno- ładnie ktoś zauważył że Fred i spółka mieli już kasy jak lodu w czasie nagrywania JAZZ- czemu więc aż tak bardzo w latach 80-tych nastawili się na sukces...? A może to inaczej- może po nieudanym jednak (przynajmniej komercyjnie, choć muzycznie również) eksperymencie jakim było HOT SPACE zespół przestraszył się i zaczął nagrywać to, czego ludzie mogli od nich oczekiwać, zaczęli schlebiać gustom...? Obie WORKS i AKOM wydają się cholernie bezpiecznymi, cholernie wypośrodkowanymi... kompromisowymi...
_________________


Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter- don't mind.

A teraz, drogie dzieci ... pocałujcie misia w dupę
http://fenderek.blogspot.co.uk/

[Leniu]

Ach, więc muszę zacząć od nowa...

Dla mnie Queen jest na pierwszym miejscu i to się już chyba nie zmieni. Tym bardziej nie zmienią tego rankingi. Bo jakie znaczenie może dla fana, który przykładowo uważa Freddie'go za najlepszego wokalistę, mieć jego pozycja w notowaniach jakiejś gazety? OK - przyznam, osobiście sukces zespołu w jakimś tam rankingu traktuję jedynie jako - że tak to nazwę - drobiazg, który cieszy, bo czemu miałoby mnie to nie satysfakcjonować w jakimś stopniu? Ale nie ubolewałbym, gdyby nie plasowali się w czołówce - w ŻADEN sposób nie zmieniłoby to mojego nastawienia do zespołu. Zresztą na dłuższą metę mam to w czterech literach i szybko zapominam o tych rankingach...
Tak naprawdę to nie notowania jakiejś tam gazety są prawdziwym wyznacznikiem umiejętności/genialności danego zespołu. To trzeba odkryć samemu, wyrobić swoją opinię i tego się trzymać.
Suma sumarum: nie obchodzi mnie zbytnio to, co uwielbiają miliony. Obchodzi mnie to, co DLA MNIE jest najlepsze, z drugiej jednak strony przecież życzymy 'swojemu' zespołowi jak najlepiej, nie? A ogólnoświatowa sława, popularność, a i nawet czasem uwielbienie jest bez wątpienia dla nich ważne.

[Fenderek]

[wasdfg7]

[Mariusz]

[Ziutek98]

[Stone Cold]

Zaczynałem słuchać Queen od albumów The Works, A Kind Of Magic oraz leżacej w kurzu Greatest Hits I, natomiast zainteresowałem się tą grupą po albumie The Miracle. Pamiętam jak w telexpresie Sierocki puścił Invisible Man oraz I Want It All i zdecydowanie tą drugą zaciekawił mnie ten zespół co zostało do dziś. Później już było Innuendo a następnie śmierć Freddiego i mania zdobycia wszystkiego co tylko można było. Pamietam też zdobycie kasety Mr.Bad Guy gdzie najbardziej przypadł mi do gustu My Love Is Dangerous. Mówiąc o latach 80-tych należy też pamiętać właśnie o The Miracle gdzie znalzły się świetne numery takie jak Scandal, I Want It All oraz Inisible Man. Nie uważam w/w utworów za "twórczość" dla szarej masy. Należy również przypomnieć sobie co działo sie w ogóle z muzyką w latach 80-tych, gdzie był Ozzy grając ten sam styl albo gdzie podział sie wspomniany już Led Zeppelin? Aerosmith również troche zmiękło w postaci albumów Pump i Pernament Vacation, gdzie można znaleźć wiele "przyjemnych" utworów i jakoś grupie nikt nie ma za złe. Jesli mam porównać Queen do innych zespołów to szczerze mowiąc nawet Radio Ga Ga brzmi jak arcydzieło przy Wild Boys Duran Duran'a tudzież kompozycji Depeche Mode z połowy lat osiemdziesiątych.

Z założenia muzycy wchodzą do studia by osiągnąć sukces komercyjny dlatego też nie widze w tym przekleństwa. Odnośnie Queen to podziwiam ich odwage bo potrafili przez cały czas szukać nowego brzmienia, byli otwarci na wszelkie nowinki techniczne i nie bali się stworzyć czegoś nowego, innego. Nie dali się zaszufladkować. Ktoś już tutaj wspominał, że zaczynał słuchać Queen od AKOM i TW a pozniej zagłębiał sie w ich twórczość z lat 70-tych. Takich doznań "wstrząsowych" nie zaserwowała żadna inna grupa tak więc chwała Queen za to
_________________
And that's the bottom line because Stone Cold Said So!

[Mattey]

Wow, jacy wy wszyscy offowi
_________________
Pierwszy Mattey Forum
Pierwszy vice Pisarz Forum 2007!

wg Fenderka: Pierwszy Humorysta Forum 2009!

wg NARa: Drugi Fenderek!

[mumin_king]

Mattey obrońca lat 80! Na ratunek uciśnionym! Na pohybel łajdakom!

A ja się po raz kolejny pytam. Czy w latach 70 Queen był na tyle anonimową grupą, żeby potrzebny był jej sukces komercyjny w latach 80? Nie! Oni przecież już wtedy byli rozpoznawalni, już wtedy grali na każdą nutę, ale robili to o niebo lepiej, bo wykorzystywali maksimum swoich umiejętności, nie umiejętności syntezatorów. Będę ganił ich za to, bo lata 80 wcale nie są przynajmniej w 1/5 dobre jak lata 70.
Bym was rozumiał gdyby po takim Sheer Heart Attack (albumie) zespół przeszedł w taki okres jaki w latach 80, bo rzeczywiście trzeba dłuższego czasu, żeby uwielbiać Great King Rat czy March Of The Black Queen, ale oni przecież przez całe lata 70 nagrali tyle wpadających w ucho utworów, że głowa mała. Dwa sztandary (We Will Rock You, We Are The Champions) niezły pop (You're My Best Friend czy Don't Stop Me Now) czy choćby te wszystkie pedalstwa Johna... No nie powiecie mi, że te utwory nie wpadają w ucho? No to teraz zastanówmy się czy ten wizerunek w latach 82-89 był potrzebny (no The Game to jeszcze płyta znośna), dla mnie nie...
Aha, być może i pierwszą piosenką Queen jaką usłyszałem było Radio Ga Ga, być może i A Kind Of Magic, ale tak naprawdę to nie ma znaczenia, bo zainteresowałem się tym zespołem bo dowiedziałem się, że to oni nagrali We Will Rock You i We Are The Champions, a to chyba są utwory lat 70
_________________


GGP - na spotkanie ze świeżoscią

Bój się bloga NOWOŚĆ BLOG MUMINA

wg Matteya - bardzo sprytne ALTER EGO.
Zwycięzca Queenwizji - grudzień 2012

[Bizon]

gdyby mialo dla mnie znaczenie to ktore miejsca zespol zajmuje w roznego rodzaju rankingach, to w zyciu bym pewnie mother love bone nie sluchal ani paru innych zespolow... mowiac szczerze nawet nie wiem czy mi to czasem nie przeszkadza, ze sa tak znani, bo prawie kazdy znajomy wiedzac , ze slucham tego zespolu probuje ze mna podejmowac dyskusje na jego temat, ktora najczesciej sprowadza sie do wymieniania tych "zajebistych kawalkow typu friends will be friends, a kind of magic czt i want to break free", a mnie od razu przechodzi do dyskusji ochota, bo wiekszosc z nich nie ma pojecia o niczym z lat 70tych z wyjatkiem bo rhap... w zwiazku z czym, na dobra sprawe przestalem rozmawiac z kimkolwiek o tym zespole (poza tym forum), bo juz sie zmeczyem przekonywaniem ludzi, ze ten zespol nagral cos przed the works...
_________________

if you don't like oral sex, keep your mouth shut...
http://issuu.com/rockaxxess/docs/rock_axxess_15-16 - nowy numer ROCK AXXESS

you never had it so good, the yoghurt pushers are here

[Mariusz]

[Leniu]

[krs]

mack w wywiadzie dla 'teraz rocka' stwierdził po prostu, że w połowie lat 80-tych zespół się zwyczajnie rozleniwił. faktem jest także, że nie czuli się dobrze ze sobą, roger i freddie bardziej niż do works przyłożyli się do solowych albumów. myślę, że nawet idąc za modą byli w stanie nagrać dużo lepsze albumy - więc moim zdaniem nie w tym rzecz. the works to wynik kłótni o pieniądze - dzielenie utworów ze względu na autorstwo i ogólny brak podejścia do całości w zgodzie z jakimś sensem - ot, mam utwory na bad guy, te dwa wrzucę do queen... gdy nagrywali innuendo nie było to już istotne i zrobili po prostu znakomity album, pracując jak wcześniej. mack podkreślał, że jedyną płytą, którą robili razem kiedy z nimi współpracował było the game...

[Ziutek98]

Przyłączam się do obrońców Cudu, to jest kilka klas wyżej niż reszta lat '80 (nie licząc The Game)
I jeszcze jedno - co chwila obok The Works widzę tu AKOM, myślę o nim, myślę i za cholerę nie mogę wymyślić - CO do ciężkiej cholery poza Don't Lose Your Head jest słabego na tej płycie? One Vision - zarąbiste. A Kind Of Magic - wcale przyjemne. One Year Of Love - naprawdę fajne, myślę, że gdyby nagrał to ktoś bardziej się w takich romantykach specjalizujący, Stewart czy Shakin' Stevens, to dziś byłby to hit. Pain Is So Close To Pleasure? Cóż, do tego trzeba chyba podejść spokojniej, jako takiej wyciszającej, spokojnej pioseneczki... mi się z tej strony spodobała od pierwszego usłyszenia. Friends Will Be Friends - tekst naiwny, ale melodia chwytliwa, piosenkę uwielbiam neiprzerwanie od całej dekady niemal. Who Wants To Live Forever - obrony nie potrzebuje. Gimme The Prize osobiście nie lubię, ale złe nie jest A Princes of the Universe to już tu było chwalono niejednokrotnie.
_________________
PRÖWLER - kapela rockowa, ja na basie. Info o koncertach na kanale pod linkiem

[Stone Cold]

[Mariusz]

Stone Cold, nie chodzi o to, że mieli się zamykać! Tylko po cholerę zrezygnowali z tego, co tak świetnie się sprawdzało w latach 70-tych? To, o czym pisze Leniu- mniej gitary Briana, fortepianu Freda...za to więcej sztucznego i plastikowego brzmienia syntezatorów...A jak już była gitara, to produkcja Macka sprawiała, że brzmi to tak, a nie inaczej(patrz Hammer To Fall, Tear It Up czy Put Out The Fire...). Aha, byłbym zapomniał o brzmieniu perkusji...KOSZMAR...
_________________
There Must Be More To Life Than This

[Mattey]

W latach 80-tych mieli całkiem dużo perełek, które już były wyżej wspomniane więc się nie będę powtarzał. Owszem, w latach 80-tych głównie zwalona była produkcja, ale na koncertach te utwory się bronią. Nawet te z Hot Space
_________________
Pierwszy Mattey Forum
Pierwszy vice Pisarz Forum 2007!

wg Fenderka: Pierwszy Humorysta Forum 2009!

wg NARa: Drugi Fenderek!

[Leniu]

[Stone Cold]

[krs]

wspomagał, a jakże - w końcu lat 80-tych był to najlepszy sprzęt do produkcji muzyki. zaś c-64 jako sekwencera wykorzystywało kombi:)

[smile]

Nie uważam, że komercyjny sukces w wykonaniu Queen jest „przekleństwem fana”. To co chłopaki robili w latach 80 stoi na wysokim poziomie, a jeżeli ktoś uważa inaczej, to już na pewno jest to poziom, za który nawet zaciekły fan „starego” Queen nie musi się wstydzić. Dzięki pochyleniu się nad komercją poszerzyła i urozmaiciła się znacznie struktura fanów tego zespołu. Popatrzcie na zloty – tam jest wszystko! Komercyjna twarz Queen do dziś przyciąga nowe pokolenia fanów. Myślę, że jedną z zasług przejścia na komercyjną stronę jest to, że wczesną twórczość Queen wielu ludzi poznało idąc właśnie po komercyjnych albumach, jak po nitce. Można nawet postawić tezę, co prawda dość karkołomną, że bez tej „nitki” Queen kojarzyła by dziś tylko garść koneserów. Reasumując – wg mnie, jak patrzę na karierę Queen to wszystko było OK, i myślę, że nawet gdyby Fred nie zachorował, to i tak wrócili by jeszcze na „łono matki”, tzn. powstało by coś na miarę Innuendo. I wtedy okres komercji byłby tylko okresem przejściowym, takie dłuższe wakacje, na które w latach 80 chłopcy sobie w pełni zasłużyli. No i czy bez tego okresu osobowość Freddiego pokazała by się światu w tylu wspaniałych odcieniach? Jak patrzy się na Freda z tych lat, to widać, że bawił się przednio. A mnie osobiście sprawia dużą przyjemność tego posłuchać, lub na to popatrzeć.
Pozdrawiam

[Gość]

Nie będę czytać tpoprzedniej strony, bo nie umiem czytać

Ogólnie sukces komercyjny nie jest niczym złym. Z tym że musi być spełniony jeden warunek;
trzeba to zrobić z klasą bez zaniżania poziomu i pokazywania swoich słabszych stron
Zespołowi Queen nie do końca się to udało. Cały świat zobaczył jak nieumiejętnie posługują się syntezatorami.
I miazga, dla osób zaznajomionych w tych sprawach przesłuchanie The Works może skończyć się ostrą nerwicą czy innym Shah Shah Go Go

Choć drugiej strony.... to dobrze, przynajmniej jest na czym psy wieszać

[smile]

Tak kocie, to o czym piszesz to sama prawda. Tylko zauważ, że na TW muzyka Queen stała się po prostu „dalekim tłem” dla wokalu i osobowości Freda. I wg mnie, patrząc na to przez ten pryzmat – to, to się broni. Wokal i osobowość Freda wystarcza, a już na pewno sprawia, że muzyka nie przeszkadza. Inaczej ma się pewnie sprawa, gdy ktoś nie jest porażony osobowością i głosem Freda w takim stopniu jak ja.

[Ziutek98]

No może masz pewną rację, jednak nie można nie zauważyć takich potknięć jak Man on the Prowl, Don't Lose Your Head czy spsucie dobrych rockowych numerów takich jak One Vision czy Hammer to Fall. Komerycjny sukces nie musi równać się spsuciu, posłuchaj sobie, jakie w tamtych czasach rzeczy z pogranicza rocka i popu podbijały rynki muzyczne - Bon Jovi, Europe, Def Leppard, Phil Collins. Syntezatorów użyte w większości tych przypadków sporo, brzmienie, że tak się wyrażę radio-friendly, a ile lepsza jakość. No i tam, gdzie przejawiać się ma ten rockowy pazur, to on się przejawia i jest. Nie ma porównania, nie sądzisz?
_________________
PRÖWLER - kapela rockowa, ja na basie. Info o koncertach na kanale pod linkiem

[smile]

Może mam zły gust, ale dla mnie utwory Queen, nawet te słabsze mają to „coś”. „Coś” co powoduje, że nabierają pewnej atrakcyjności. Jedyne czego osobiście nie trawię to naiwność – w stylu FWBF. A słuchając ich płyt nie zastanawiam się czy można było zrobić coś lepiej. Po prostu zakładam, że to co słyszę było zamierzeniem zespołu i to kupuję. Queen - kochaj albo rzuć.

[futureal]

Mi się wydaję, że muzycy Queen byli już bogatymi ludźmi wraz z wydaniem News at the World, podczas wydawania Jazz musieli już być gwiazdą...jeśli się mylę, niech ktoś mnie poprawi.
Co do lat 80, to fakt ,że wielu kojarzy zespół z muzyką z tych lat, ale co by nie powiedzieć Bohemian Rhapsody czy We Are the Champions to chyba dwa najbardziej znane utwory zespołu. Myślę ,że po pierwsze jeśli ktoś odbiera Queen wielkość i twierdzi ,że nie mogą być w tej samej lidzie co Purple, Zeppelini czy Floydzi jest cholernym ignorantem, a dwa ,że muzyka Queen z lat 80 i tak jest ciągle na wysokim poziomie muzycznym, aranżacyjnym i technicznym.
Wg.mnie jednak te najprawdziwsze Queen to jest to z lat 70 kiedy jeszcze w tej muzyce była taka niesamowita magia, nie byli jeszcze gwiazdami, Freddie nie był aż takim ekscentrykiem, muzycy mieli najlepsze pomysły. Zresztą większość kapel najwspanialsze rzeczy wydaję wtedy gdy jeszcze nie jest gwiazdą i motywacja podczas sesji nagraniowej jest większa, to normalne.
Poza tym to raczej Queen dla wielu to Freddie, kojarzą Queen tylko z nim, wielu "fanów" pewnie nie zna nikogo innego z zespołu.

[irminella]

Nie wiem, co to znaczy że Queen było bardziej lub mniej prawdziwe. Dla mnie zawsze byli prawdziwi. Po prostu tworzyli w nieco innym gatunku
_________________
"uwielbienie dla Rogerrrka ^^ :* :love: $vvEEt"
(by Mike)