RELACJE: festiwale, open-airy, koncerty lokalne...

wasdfg7 · Wysłany: Wto Lis 22, 2011 1:37 am Temat postu:

http://www.youtube.com/watch?v=QDCiAXrEnV0

Masz tu to swoje pitu pitu... Rolling Eyes

Jakość oczywiście beznadziejna, ale daje ogólny pogląd na to jakie to było wspaniałe na żywo.

A tu drugi przykład. Gdy wchodziły smyki ... klękajcie narody

http://www.youtube.com/watch?v=iCbYUFFkmTM
_________________

MARILLION - BRAVE
The true soul of Queen band is lost...
______________________________
I've Been Blessed By God
Yet I Feel Forsaken
All To Me Was Given
Now It's Finally Taken

mumin_king · Dołączył: 14 Cze 2006 Posty: 6343 Skąd: Rzekuń

Czy w7 się zincubusował? Bo mam wrażenie jakby się zincubusował.
_________________

GGP - na spotkanie ze świeżoscią

Bój się bloga NOWOŚĆ Exclamation

BLOG MUMINA Exclamation

wg Matteya - bardzo sprytne ALTER EGO.
Zwycięzca Queenwizji - grudzień 2012

wasdfg7 · Wysłany: Wto Lis 22, 2011 8:14 am Temat postu:

Anunaki · Wysłany: Wto Lis 22, 2011 4:24 pm Temat postu:

wasdfg7 · Wysłany: Nie Sty 22, 2012 7:04 pm Temat postu:

Steven Hogarth - Paryż 21.01.2012 - najlepszym dniem mojej muzycznej kariery. KROPKA

Jeśli spodziewasz się postu absolutnie marillonanistycznego - nie czytaj dalej. Nie zainteresuje Cię. Nie uwierzysz. Idź posłuchać swojej muzyki.

Pewnie w tym momencie nie pamiętam już połowy koncertu. Co lepsze smaczki oczywiście pozostały w głowie, ale ... ale to było niemal mistyczne przeżycie. Nikt, absolutnie nikt nie ma takiego kontaktu z publicznością jak Hogarth. I żeby nie było za mało. Nikt, absolutnie nikt nie jest tak autentyczny i szczery w tym co robi.
Żaden Waters, Pendragon czy nawet Marillion. Gdy nachodzą na osobę Hogartha pewne wymagania od pozostałej części jego rock'n'rollowego bandu (jak to sam określił Marillion Laughing

) musi się niestety poddać pod tę jurysdykcję. Ale na szczęście ktoś wymyślił coś takiego jak H Natural. Czemu?

Godzina 21 z 2 lub 3 minutami i nagle cisza. Gasną światła, pozostają tylko świeczki (około 30) i wchodzi Hogarth. Od razu czuć, że będzie to coś wspaniałego. Od razu zamiast coś zagrać dochodzi do monologu tegoż. Ileż on ma do powiedzenia w sposób wyzbyty jakiejkolwiek wyższości. Jaki on potrafi wprowadzić klimat do sali wypełnionej ludźmi, którzy przyszli tylko dla niego. W ogóle jego zainteresowanie tym, skąd ludzie przyjechali (POLAND!!!!!! Razz

) to coś arcymistrzowskiego. Pierwszych 10 minut i śmiałem się mocniej niż przez ostatni rok razem wzięty. Wchodzi muzyka i od razu klimat który można ciąć nożem. Niby na poważnie ( w związku z tematami utworów), ale jednocześnie z dystansem. Coś po prostu wspaniałego. Muzycznie był to przekrój przez największe hity Marillion, utwory właściwie nie grane na żywo, a do tego ulubione covery H. I gdyby jeszcze setlista była ustalona z góry. Ale gdzie tam. Zgodnie z planem H zagrał może 2 utwory. Reszta to właściwie tylko życzenia publiczności. This Train Is My Life, Hollow Man, Hard As Love, Famous Blue Raincoat, Imagine, Cover My Eyes, Easter. Człowiek tak niesamowicie życzliwy... nic się nie zmieniło od Charlotty, chyba że na lepsze. Nie żałuję ani minuty podróży do i z i w Paryżu. Nie żałuję ani złotówki, a tych przecież poszło więcej niż na normalny koncert. Jak będę mógł - za rok znów gdzieś polecę i usłyszę to jeszcze raz. A dodatkowo na sam koniec. Wiadomość od samego Hogartha. Do zobaczenia w tym roku na koncercie z moją rock'n'rollową grupą.

Jak do tej pory byłem cierpliwy, tak teraz po płycie Pete'a i koncercie Hogartha po prostu nie wytrzymuję tego ciśnienia. To nie jest zwykły twór muzyczny.
_________________

MARILLION - BRAVE
The true soul of Queen band is lost...
______________________________
I've Been Blessed By God
Yet I Feel Forsaken
All To Me Was Given
Now It's Finally Taken