Najostrzejszy kawałek

[lemur]

Sheer Heart Atack, zdecydowanie. Daje strasznego kopa, wyzwala taką pozytywną agresję i energię, aż chce się skakać, rozwalać meble i instrumenty...i ta bezkompromisowo, niczym piła mechaniczna tnąca gitara...mniam
_________________
Pierwszy Pisarz Forum 2006, 2007, 2009; Podpis Roku 2010

Mój blogasek: http://obserwujacylemur.wordpress.com/

[Maciej]

Co to w ogóle znaczy najostrzejszy??
najbardziej agresywny?
co jest najszybszy? ,ma najmocniejszy przester?

Ja rozróżniam ciężki od ostry
ostrykawałek zazwyczaj jest dynamiczny i nie musi mieć ołowianego ciężaru
i na odwrót ciężki kawałek wcale nie musi być ostry

SHA -rzeczywiście ostry kawałek ,piła mechaniczna

W zasadzie na każdej płycie są jakieś 1,2 ,3 dynamiczne ostre rockowe kawałki taka queenowa przyprawa każdej płyty
(mam wątpliwości co do Anato ,tam w zasadzie ostre nie bardzo jest cokolwiek,trudno mi prophet's song szczególnie środek uznać za dynamiczną heavy-rockową nawalankę czy glamowe sweet lady które jest bardziej sweet niż agresywne )

[Lukas]

[david82]

Ja stawiam na "Stone Cold Crazy", jest mega ostry i wcale nie ciężki.

[Corey]

1. The Hitman
2. White Man
3. Gimme The Prize
4. Stone Cold Crazy
5. Sheer Heart Attack

Tak to wygląda
_________________
magic

Niesamowity Chuck Norris!!!

[annie_m]

Stone Cold Crazy i Sheer Heart Attack zdecydowanie.

[stanli]

[NatArt]

Dead On Time moim zdaniem.

[Erazm]

Oczywiście nie każdy album posiada utwory ostre jak brzytwa, agresywne i porywające swą dynamiką. Ale parę najwybitniejszych wypada wyróżnić, zatem ja też to zrobię:


- Modern Times Rock n' Roll (świetny popis Rogera i jeden z najlepszych momentów na płycie, skoczny i wesoły jak oberek...)

- The Fairy Feller's Master-Stroke (ogromnie niedoceniany, a przecież to niezwykle ciężki, przytłaczający hard-rock rodem z XIX wieku!)

- Stone Cold Crazy (nie trzeba tłumaczyć, kompozycja pozwalająca wypruwać żyły...)

- Death on two Legs (wszystko wyjaśnił Fenderek i spółka...)

- White Man (bardziej podoba mi się TYMD, ale pewne jest to, że to właśnie "Biały Człowiek" stał się najpotężniejszym ciężarem na tym krążku)

- Sheer Heart Attack (wystarczy posłuchać, by zrozumieć wybór!)

- Mustapha (bo nie ma wielu zoroastriańskich zespołów
metalowych, trzeba docenić odważną próbę Queen w tym segmencie religijnej muzyki popularnej)

- Another One Bites the Dust (ponieważ puszczane od tyłu ujawnia swe zakodowane przesłanie, a jak wiadomo, to domena utworów heavy-metalowych, więc AOBTD to death-metalowy kawałek!)

- Body Language (tak ostry, że nie da się wytrzymać tego przez kilka minut słuchania...)

- Hammer to Fall (czego dowodem jest Live Aid)

- Pain is so close to pleasure (tak, wszyscy wiemy, o czym jest ten utwór Freddiego. To tylko świadczy o tym, jak bardzo poświęcał się dla muzyki...)

- cała płyta "The Miracle" jest z naprawdę porządnym kopnięciem i ciężko wyróżnić psychodeliczne "Party", pamiętając o "I want it all" czy "Breakthru"

- Headlong i The Hitman (z przewagą na korzyść "Kilera", bo głośniejszy!)

- Yeah! (to jest perła MiH i nikt nie powie, że jest inaczej!)


To chyba na tyle z moich dzisiejszych przemyśleń
_________________
Bądź miły dla ludzi,
nie obżeraj się,
czytaj książki,
chadzaj na spacery
i próbuj żyć w zgodzie
z ludźmi innych wyznań i narodowości.

[Corey]

[Soplica]

pain/pleasure akurat bardzo lubię
_________________
There's no time for us, there's no place for us...

[annie_m]

O właśnie, Hammer To Fall można tu dodać. W sumie Modern Times Rock n' Roll też.

[foxy lady]

Death on two legs jednak, za tekst. Zawsze jak słyszę "You suck my blood like a leech ...", ciary mnie przechodzą, jak zgrzyt noża po szkle.
Poza tym:
SHA
Stone Cold Crazy
Dead on time

[Soplica]

Death on 2 legs....

Faktycznie tekst tutaj miażdży. Za każdym razem, gdy mam wqurwa, puszczam ten kawałek. Świetnie mi robi.
_________________
There's no time for us, there's no place for us...

[TheMlodyVlog]

Gimme the prize
Sheer The Attack
Princes Of The Universe
The Hitman
I Want It All ;p

[Oskar]

Wahałem się między Gimme The Prize, a Princes of The Universe.
Choć w Princes solo jest rasowo w stylu metalu z lat '80 (na moje oko), to ostrzejsze wydaje mi się Gimme The Prize jednak. Te trzy solówki mówią same za siebie, oraz jeszcze ten "bit", który brzmi tak... miażdżąco, jakby coś spadało z wysoka i miażdżyło wasze kości . Już nie mówiąc o tekstach z Nieśmiertelnego... Początek utworu przepiekny!
_________________
O! To też jest Queen'ów? Fajny kawałek!

[Corey]

[Oskar]

Teraz tak pomyślałem, że fajne byłoby włożenie tego sola do Gimme Thje prize...

W studiu w 1986 roku rzecz jasna...
_________________
O! To też jest Queen'ów? Fajny kawałek!

[Soplica]

Princesy są dobre w całości! Nic mi tu nie ciąć !
_________________
There's no time for us, there's no place for us...

[Oskar]

Ależ skąd! Toż to by wtedy już twixy były!
_________________
O! To też jest Queen'ów? Fajny kawałek!